W niedzielę 9 marca miało miejsce niecodzienne zdarzenie. Popołudniową porą siedząc „na komputerze” zauważyłem przez okno gwałtownie poruszające się druty energetyczne na przyłączu własnego domu. Okno małe, na poddaszu, niewielki kąt widzenia..nic nie widać..co u licha ?..wiatr?…wróciłem do swoich zajęć. Nad wieczorem  wiadomość od przejeżdżającego rowerami małżeństwa: na drutach, w pobliżu słupa energetycznego wisi gołąb na sznurku !!??…na szczęście uczepiony za nogę. Jak mu pomóc?…wysoko, napięcie – niebezpiecznie. Jeden telefon, drugi,  narada – dzwonimy do pogotowia energetycznego. Dyspozytor przyjął informację bez entuzjazmu, coś w rodzaju….że też na mojej zmianie…skąd ja w niedzielę wieczorem wezmę zwyżkę?…panie gdyby to było w tygodniu i w dzień – tonem jakby to była moja wina. Panie – odpowiadam – nie wiem, ja nic nie chcę – widzę, taka sytuacja – dzwonię. Gołąb wisi, druty wasze, wcześniej czy pózniej i tak trzeba go zdjąć. W dodatku: „..w trosce o jakość usług rozmowy są nagrywane”. Pomyślimy – rzucił na koniec dyspozytor – pomyślcie. Nadspodziewanie szybko dzwonek u drzwi, energetyk w pełnym ekwipunku z uśmiechem melduje: panie sołtysie gołąb uwolniony, odfrunął. No to super – przeżył. Ktoś powie błaha sprawa, nie ma o czym, nawet temu gołębiu nic się nie stało. Może i tak, ale ile pozytywnych aspektów: młodzi ludzie – niedziela – rowery. Ktoś zobaczył dramat ptaka, zareagował, ktoś mu pomógł – wszyscy zadowoleni. I tak ma być, to budzi nadzieję i wiarę w człowieka bo mogło być zupełnie na odwrót. Podobno ktoś go widział wiszącego już koło południa, stąd apel: nie krępujmy się reagować w takich czy innych sytuacjach, gdy dzieje się jakaś krzywda, grozi niebezpieczeństwo – trzeba i warto pomagać… ptakom, zwierzętom, ludziom. Nasza wrażliwość świadczy o nas.