Miasteczko nad Bugiem – dziś 2 tys. mieszkańców – bardzo urocze, malownicze, chętnie odwiedzane przez turystów. Gród o długiej historii a niegdyś o dużym znaczeniu: m.in. stolica województwa podlaskiego, miasto królewskie, odbyła się tu koronacja jedynego w historii Rusi króla Daniela Romanowicza, prawnuka Krzywoustego. Położone na pograniczu polsko-ruskim przez wieki przechodziło z rąk do rąk doświadczając zniszczeń, grabieży i wszystkiego najgorszego co wiąże się z wojnami. Wraz z powstawaniem nowych tras komunikacyjnych i szlaków handlowych Drohiczyn utracił swe dawne znaczenie handlowe, gospodarcze i polityczne, i można powiedzieć stał się miasteczkiem prowincjonalnym. Nie stracił jednak na atrakcyjności turystycznej. Malownicze położenie, zabytki, muzea (w tym jedyne w Polsce – muzeum kajakarstwa), Góra Zamkowa, wieża widokowa, meandry Bugu, przeprawa promowa, inne atrakcje oraz duch historii tworzą razem szczególny klimat i urok tego miasta. Od 1991 roku jest siedzibą diecezji drohiczyńskiej z seminarium i trzema zabytkowymi kościołami w jednej parafii. Historycznym wydarzeniem dla miasta i diecezji była wizyta papieża Jana Pawła II w czerwcu 1999 roku. Znajduje się tu także jedna cerkiew prawosławna oraz kino Daniel, nazwa podobno na cześć i pamiątkę Daniela Olbrychskiego, który mieszkał tu w okresie swego dzieciństwa.
Home » BLOG SOŁTYSA » Drohiczyn – jak dumnie nazwa ta brzmi
Drohiczyn – jak dumnie nazwa ta brzmi
Dodajmy jeszcze, że trasa Mroczki – Drohiczyn to tylko niewiele ponad 60 kilometrów, autem ok 1 godz. drogi i jest to znakomity pomysł na krótki wypad by na trochę zmienić otoczenie, zobaczyć coś, ciekawie spędzić np. niedzielę. Msza Św. w wybranym kościele, obiad w restauracji z regionalnymi potrawami, spacer nad Bugiem, widoki z Góry Zamkowej czy wieży. Żeby jednak zdążyć zobaczyć więcej, za niewielką opłatą umówiony wcześniej telefonicznie przewodnik pojazdem typu melex z napędem elektrycznym zawiezie nas do wszystkich ciekawych miejsc, pokaże, opowie, przybliży historię. Podróże kształcą. Nie sposób jednak oprzeć się refleksji, że historia to też trudne czasy, okrutne. Kiedy uświadomisz sobie, że wskutek wojny miasto traci 68% mieszkańców, co tam się działo? Wieje grozą. I pomyśleć, że to zawsze może się wydarzyć, nawet dziś. Słowami pieśni: ” Drohiczyn, Drohiczyn hołd wielki składamy Ci”.